I po debacie...

Ledwo zakończyliśmy jedną debatę, a już szykuje się druga - szczegóły poniżej. W tej środowej wzięło udział ok. 20 osób, które przez ponad dwie godziny słuchały i dyskutowały z zaproszonymi gośćmi i gościniami. Prowadzący Adam Ostolski zadawał pytania o to, kto ma prawo do państwa narodowego i jak powinna wyglądać polityka zagraniczna, która nie byłaby li tylko cyniczną grą, ale dążeniem do tworzenia warunków do rozpowszechniania się praw człowieka na świecie. Wszystko to w odniesieniu do kwestii Tybetu, Czeczenii, Kosowa i Palestyny.

Alina Cała zwróciła uwagę na to, że polski kapitalizm jest endecki i na to, że poparcie prawicy dla Czeczenii było wynikiem niechęci do Rosji, a nie umiłowania prawa do samostanowienia. Adam z kolei pokazał, że o ile poparcie dla Tybetu łączy ludzi z różnego spektrum sceny politycznej, o tyle Palestyna jest "lewicowa", a Czeczenia, tak jak powiedziała Alina Cała, raczej "prawicowa". Adam Sanocki opowiedział o Tybecie i tym, że np. dopiero niedawno władze emigracyjne uznały tamtejszą pradawną religię bom, którą niegdyś zwalczali. Aleksander Smolar nie wahał się zaproponować nowy kongres, mający dokonać rewizji granic na Bałkanach. Było zatem ciekawie.

W najbliższym czasie, z powodu moich egzaminów, częstotliwość notek tymczasowo spadnie. Mimo wszystko bądźcie pewni, że aktualności z życia partii i bieżące przemyślenia będą tu miały swoje miejsce.

Po roku 68: Jak przebić głową mur?

Rok 68 przeszedł do historii jako katalizator wielkiej zmiany społecznej i politycznej. Jednak ruchy protestu w krajach zachodnich i w bloku Europy Wschodniej miały zupełnie inny charakter, choć łączyło je marzenie o wolności i zrobieniu wyłomu w systemie. W dyskusji chcemy się skupić na współczesnych ruchach protestu i ich strategiach działania. Rozmawiać będziemy o:

- ruchach protestu i o tym, co z nich wynikło na Zachodzie i Wschodzie;
- o strategii działania w sytuacji, gdy protest zderza się ze ścianą;
- o granicach kompromisu i kontestacji, która wchodzi do establishmentu, bowiem kiedy już się dokona wyłomu w systemie, ile w tym zwycięstwa, a ile porażki?
- o tym, jak system komercjalizuje bunt. Czy zjawisko odpowiedzialnego biznesu jest zwycięstwem ruchów społecznych i ekologicznych, czy tylko drenuje ich siły?

W dyskusji udział wezmą:

Daniel Cohn-Bendit – jeden z przywódców Maja ’68 w Paryżu, eksmitowany z Francji do Niemiec, twórca różnych alternatywnych projektów – pism, grup politycznych, eksperymentalnego przedszkola itd., wieloletni działacz Zielonych. Obecnie współprzewodniczący Grupy Zieloni/ Wolny Sojusz w Parlamencie Europejskim.

Józef Pinior – jeden z liderów dolnośląskiej Solidarności, więziony w stanie wojennym, po 1989 roku próbował reaktywować Polską Partię Socjalistyczną. Wykładowca akademicki, prowadził badania w Brazylii i Argentynie; w swoich publikacjach porównywał procesy demokratyzacji w Europie Wschodniej i Ameryce Łacińskiej. Obecnie jedyny polski eurodeputowany o autentycznie lewicowych poglądach: w głosowaniach rezolucji w sprawie homofobii czy tajnych więzień CIA konsekwentnie broni ludzi, nie „honoru Polski”.

Dorota Gardias – przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Pielęgniarek i Położnych, była jedną z 5 pielęgniarek okupujących Kancelarię Premiera w czerwcu 2007 roku, co doprowadziło do powstania Białego Miasteczka.

Bolesław Rok – uczestnik polskiego ruchu hippisowskiego, założyciel buddyjskiego wydawnictwa Pusty Obłok; doktor filozofii; obecnie wiceprzewodniczący Forum Odpowiedzialnego Biznesu i wykładowca w Centrum Etyki Biznesu w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźminńskiego.

Moderacja: Agnieszka Grzybek, przewodnicząca Zielonych 2004. 16 maja, piątek, godz. 12.00, Muzeum Sztuki Współczesnej, ul. Pańska 3, Warszawa

Zielone Horyzonty Polityki to seria debat poświęconych najważniejszym sprawom Polski i świata. Dyskutantami będą znani publicyści i publicystki, osoby na co dzień komentujące wydarzenia polityczne lub aktywnie angażujące się w działalność społeczną oraz zieloni politycy. Paneliści i słuchacze zmierzą się z wyzwaniami dnia dzisiejszego i jutrzejszego. Mamy nadzieję, że w ten sposób pomogą wyodrębnić ze współczesnego pomieszania pojęć i języków stanowiska zielonych i lewicy.