Ekofeminizm rozwinął się w latach 60. ubiegłego wieku jako krytyka patriarchalnej kultury i kapitalistycznego ucisku. W pierwszej części spotkania przedstawimy historię ekofeminizmu, konceptualne podejścia i polityczne stawki w interpretacjach powiązań między dominacją płciową, klasową i dominacją człowieka nad przyrodą oraz spory, jakie ekofeministki toczyły z ekofilozofią (głęboką ekologią) i ich znaczenie dla współczesnych projektów politycznych. (D’Eaubonne, Salleh /na zdjęciu/ – teksty poniżej). W drugiej części spotkania porozmawiamy o współczesnych zastosowaniach ekofeministycznej analizy i przeobrażeniu społecznie zaangażowanego nurtu ekofeminizmu w feministyczną ekologię polityczną (zob. Salleh, 2009, link poniżej)Wprowadzenie do debaty: dr Ariel Salleh, socjolożka z Australii, jedna z założycielek i kontynuatorek krytyki ekofeministycznej, autorka wielu publikacji, w tym redaktorka i współautorka Ecosufficiency and Global Justice. Pluto Press 2009
Spotkanie odbędzie się w niedzielę, 15 listopada, 2009 godz. 16 – 18, w Warszawie, w siedzibie Zielonych 2004, ul. Piekna 64a/11. Język dyskusji – angielski, z możliwością tłumaczenia. Think Tank Feministyczny organizuje spotkanie w ramach kursu online z feministycznej krytyki filozofii. Osoby, które nie będą mogły wziąć udziału w spotkaniu, zapraszamy do dyskusji na liście dyskusyjnej fem-filozofia @ lists.most.org.pl. Lektury tekstów, w tym rozdziału z najnowszej książki Ariel Salleh, Ekologiczny dług, ucieleśniony dług rozsyłamy przez tę listę. Zapis dyskusji ukaże się na naszej stronie www.ekologiasztuka.pl/think.tank.feministyczny. Streszczenia lektur poniżej.
Lektury:
Ariel Sallleh. Głębiej niż głęboka ekologia – sprzężenie ekofeministyczne. Tłum. Bartłomiej Kozek (Zieloni 2004). Biblioteka Online Think Tanku Feministycznego [1983] 2009
Głeboka ekologia rewiduje relacje między ludźmi a przyrodą. Jej 'ojcowie założyciele' jak Arne Naess i Bill Deval proponują epistemologiczną i polityczną alternatywę wobec dominujących stosunków opartych na przemocy i wyzysku. W artykule napisanym w 1983 roku Ariel Salleh proponuje feministyczną krytykę ekologii głębokiej. Spojrzenie na teksty Naessa i Devalla w szerszym kontekście feministycznej krytyki kultury patriarchalnej uwidacznia milczące przesłanki w ich metodologicznym podejściu, które nie są spójne z dążeniem ekologii głębokiej do przezwyciężania struktur dominacji. Autorka podkreśla, że nierówności w relacjach z przyrodą, w stosunkach społecznych czy w relacjach płci są ze sobą powiązane i identyfikuje praktyczne i teoretyczne zagadnienia, które ekofeminizm może wprowadzić do problematyki ekologii głębokiej.
http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/f0081salleh_ekofeminizm.pdf
Françoise d’Eaubonne. Jak mogłoby wyglądać społeczeństwo ekofeministyczne? Tłum Karolina Jankowska (Zieloni 2004).
Francuska lewicowa feministka Françoise d’Eaubonne, autorka ksiązki Ekofeminizm albo śmierć ukuła termin ekofeminizm w 1974 roku. W tym założycielskim tekście społecznie zaangażowanego ekofeminizmu, odnosi się do dwóch największych według niej zagrożeń, wzrostu ludnościowego i rosnącej presji na zasoby środowiska. Przyczyn tego stanu rzeczy upatruje w związkach między patriarchatem i kapitalizmem, której ujmuje jako męski system dominacji. - Tylko ekofeminizm może doprowadzić do końca patriarchatu i uchronić społeczność ludzką przed zagrożeniem dewastacji środowiska naturalnego, przed zagrożeniem nuklearnym oraz systemem opartym na zysku, który jest źródłem wszystkich wojen i eksploatacji na tej planecie – uważa D’Eaubonne.
http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/f0012deaubonne.pdf
Ariel Salleh. Ekologiczny dług, ucieleśniony dług. Rozdz. 1 z książki Ecosufficiency and Global Justice. Women write political ecology. Pluto Press 2009. tłum. Małgorzata Chmiel. Biblioteka Online Think Tanku Feministycznego
W tekście tym Ariel Salleh, idąc tropem ruchu alterglobalistycznego, w tym kobiecych organizacji z Ameryki Południowej kwestionuje i odwraca pojmowanie długu. To kapitał zaciąga reprodukcyjny, społeczny i ekologiczny dług u kobiet, pracujących ludzi i w krajach Południa.
http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/f0082salleh2009.pdf
Annie L. Booth. Kim jestem? Kim ty jesteś? Rozpoznanie tożsamości i inne trzy ekozofie. Tlum. Agata Korbel. Dzikie Życie, Lipiec/Sierpień 1999
http://pracownia.org.pl/dzikie-zycie-numery-archiwalne,2201,article,3651
W tym artykule Autorka skupia się na jednostce i jej/jego tożsamości. Proponuje, aby zarówno głęboka ekologia jak i ekofeminizm w swoich projektach alternatywnej tożsamości wykorzystały perspektywę rdzennych kultur.
Rosi Braidotti, Ewa Charkiewicz, Sabine Hausler, Saskia Wieringa. Responses to the Crises from Deep Ecology, Social Ecology and Ecofeminism. Rozdz. 8 w: Women, the Environment and Sustainable Development. Towards a Theoretical Synthesis. ZED Books, 1994, sa 149 - 168.
Ten rozdział ww. ksiązki zawiera przegląd debat w ekologii społecznej, ekologii głebokiej i ekofeminizmie. Omawiane są teksty ekofeminizmu kulturowego, jak i ekofeminizmu społecznie zaangażowanego.
http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/Overview_debates%20ecophil1994.pdf
Ewa Charkiewicz. From biopolitics to necropolitics. Feminist critique of climate change discourse. Paper for Climate Change Coalition/DFG Dossier on Alternative Climate Change Policies. 2009 (wersja robocza, ang.)
http://www.ekologiasztuka.pl/pdf/Charkiewicz-climate_change.pdf
Tekst zaproszenia pochodzi ze stron Zielonych 2004 i Think Tanku Feministycznego, jego autorką jest Ewa Charkiewicz. Serdecznie zapraszamy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz